Босоод суучихсан үхсэн хүнээс болж галзуурав
1998 оны зун Нарангийн энгэрийн ойролцоо хэдэн үнээгээ дагаж өдрийг өнгөрөөдөг байсан С.Доржоохүү гэдэг 27 настай залуу гэртээ ухаан санаа нь солиорчихсон орж иржээ. Тэрбээр “Үхсэн хүн сууж байна. Тэр хар л даа” гэж хэлээд дагжин чичирэхээс өөр зүйл хэлэхгүй байв. Тайвшрахгүй байсан учраас арга буюу эмч дуудсанаар Сэтгэцийн эмгэг судлалын клиникийн эмнэлэгт хэвтүүлжээ. Харин дүү нь үхрээ хулгайд алдахгүй гэхдээ явж байгаад оршуулгын газрын ойрхонд нэгэн нүцгэн хүн сууж байхыг хараад асууж сураглах санаатай очтол үнэхээр ч амьгүй болчихсон цогцос байжээ. Дүү нь хаа очиж хэнэггүй нэгэн байсан учраас хэдэн алхмын зайтай газраас чулуугаар шидэлтэл хэнгэрэг шиг хөөчихсөн гэдэс нь пидхийтэл хагараад үхдэл хажуу тийшээгээ унажээ. Болсон явдал гэвэл ердөө л энэ.
С.Доржоохүү мэдээж санамсаргүй очсоноос айж цочирдон сэтгэцийн хямралд орж солиорсон нь энэ. Уг үхдэл ядуу дорой нэгэн байсан байж таарах бөгөөд амьдралын эрхээр хээр аваачаад ил нутаглуулсан байх. Харин нохой шувуу идэж амжаагүй учраас халуунд булчин шөрмөс нь татаж чангарснаар босоод суучихсан нь тэр байж л дээ. Ер нь ч ил оршуулсан хүн халууны улиралд босоод суух нь энүүхэнд гэнэ. Сүүлийн үед манайхан уламжлал гэдэг нэрийн дор үхэгсэдээ ил оршуулах болсноос энэ мэт санаандгүй явдал. Цаашлаад эрүүл ахуйн хувьд ч шаардлага хангахгүй гэдэг нь тодорхой юм.
Уг үхдэлээс болж галзуурсан С.Доржоохүү өдгөө ч гэсэн эмнэлгийн хяналтанд байгаа бөгөөд үе үехэн өвчин хууч нь хөдөлдөг юм.
